Brief aan m'n oudere zelf

Laatst hoorde ik een vriendin zeggen dat ze altijd nog graag een keer een brief wilde schrijven aan haar oudere zelf. Ik heb er een tijdje over gedacht, en het leek me eigenlijk wel leuk! Dus in deze blog lees je mijn brief aan mijn 16-jarige zelf.

Hee Féline!

Als je deze brief over 3 jaar echt leest, betekent dat dat je net als ik nu waarschijnlijk heel veel zin hebt in de kerst zometeen, en al een lijstje hebt gemaakt voor sinterklaas. Waarschijnlijk zou je op dit moment heel druk bezig moeten zijn voor de surprise, school en weet ik veel wat er allemaal nog gedaan moet worden. Maar ik verwacht dat het uitstelgedrag nooit zal veranderen, en dat ik dat als 16-jarige nog steeds wel heb ;) Benieuwd of ik gelijk heb!

Ik kan nu alleen maar dromen over mijn toekomst. Wie zullen dan nog mijn vrienden zijn, en heb ik misschien nieuwe vrienden gemaakt? Ga ik echt een opleiding op de pabo doen of wil ik later toch wat anders? Voor welk bijbaantje ben ik aangenomen? Ben ik qua uiterlijk nog veel veranderd? Zit ik nog steeds op pianoles of ben ik er al lang mee gestopt? Zing of neurie ik nog steeds op elk moment van de dag, of ben ik dat inmiddels zat? (Wat ik me trouwens echt niet kan voorstellen.) En heb ik deze blog nog? Schrijf ik nog veel? Ik ben precies net begonnen met een nieuw verhaal, is die over 3 jaar af? Of ben ik die al lang weer kwijt? Zoveel vragen waar ik nu het antwoord niet op weet, maar als 16-jarige wel. Tja, geduld!

Als 13-jarige ben je dol op muziek, schrijven, tekenen, en heb je nogal veel struggles op school. Maar dat komt wel goed. Je hebt een hekel aan biologie, vind godsdienst saai en hebt het liefst dat wiskunde verboden word. Talen vind je makkelijk, en tekenen en gym zie je naar uit. Stiekem verlang je naar de dag dat je op kamers zit in Gouda met je vriendinnen, en de pabo-opleiding doet, net als je tante. Je hebt zin in kerst en sinterklaas volgende maand, en over precies 2 maanden en 10 dagen wordt je jongere zelf 14. Jij wordt dan 17. Wauw, das gek. Trouwens, als je over 3 jaar nog steeds zo vergeetachtig bent als je als 13-jarige bent, zet dan alle belangrijke dingen niet in notities in je telefoon, want die kan kapot gaan en dan ben je alles kwijt. Stuur een mailtje naar jezelf en zet daar die informatie in. Zorg alleen dat je dan niet het wachtwoord van die mail vergeet!

Nog even een tipje van je jongere zelf: nooit opgeven als je iets wilt! Je weet zelf waarom :)

Liefss,

Feetjuhh <33