Mijn Valentijnsdag.. <3 :D
16-02-2022
Maandag 14 februari... over deze dag werd al weken gepraat in onze klas. Er werden plannen gesmeed om valentijnsbriefjes te maken, en we vroegen ons af wie er iets zou krijgen, of dat er helemaal niemand iets zou krijgen. En nu ligt het alweer 2 dagen achter ons. Valentijnsdag.
Plannetjes...
Een paar weken geleden hadden de meiden uit onze klas afgesproken om iets leuks te gaan doen met valentijn: valentijnsbriefjes! Al snel hadden we afgesproken wie de kaartjes zouden maken, wie ze zou gaan 'bezorgen' en natuurlijk wie de kaartjes zouden ontvangen!
(Ik vertel trouwens niet teveel, want stél dat een jongen uit mijn klas dit ooit leest, dan weet ie gelijk alles wat we hebben gedaan..)
Ik was 1 van de meiden die 'n kaartje gingen maken en gingen 'bezorgen'. Ik zou 'm bij een jongen genaamd Maarten indoen. Tja.
Er was een beetje gedoe met de kaartjes, het ene kaartje was kwijt en de andere was nat doordat een beker was gelekt. Nouja, daar is niks aan te doen, dus moesten er een paar nieuwe worden gemaakt.
14 februari
En toen was het dé dag... Valentijnsdag. 14 februari. De dag waarop al onze plannetjes zouden worden uitgevoerd...
Dus. Ik moest Maarten doen. We hadden al een beetje gedoe omdat we niet wisten met welk vak we de kaartjes stiekem in de tassen van sommige jongens moesten doen... En toen hadden we Engels. De bel ging. Iedereen stond bij de deur. Ik stond achter Maarten. Zijn tas met de sleutelhanger van een trekker lachte me toe. Het leek zó'n goed moment... De meiden om me heen waren dat helemaal met me eens en snel werd het briefje onopgemerkt uit m'n tas gehaald. Hup, de rits van zijn voorvakje werd al door een vriendin opengeritst. Niemand merkte iets. Het kaartje erin, zo. Maar tóén... Toen moest 'ie nog dicht. En dat lukte niet zo goed. Trékken aan dat ding... En dat merkte hij natuurlijk wel. En Frank - Maartens beste vriend- zag dat (helaas) ook. Dus Maarten en Frank keken ons áán joh! En ze vroegen natuurlijk wat wij nou weer aan het doen waren. Nou, ik kan je wel vertellen dat we toen helemaal dubbel lagen van het lachen. Maar toen. Pauze. Naar buiten. De jongens naar een bankje. Wij naar een bankje. Tas werd opengeritst. Briefje gevonden. Conclusie: WAT?! VINDT ZIJ MAARTEN LEUK?!?!?!
Nee.
Echt niet.
Het was een gráp.
Maar túúrlijk geloven de jongens dat er, ondanks het feit dat het een grap was, nog iets achter zat. ZUCHT.
Nogal uit de hand gelopen.
Ook de andere kaartjes zijn niet op de verwachte manier bij de jongens aangekomen. Geen idee ook of de jongens de kaartjes al hebben gezien. Ze zijn in elk geval wel 'bezorgd'.
(Ze zeggen dat de jongens ook iets van plan zijn. Ze doen ook nogal geheimzinnig. Hoewel Valentijnsdag al voorbij is, willen ze toch nog iets doen. Ik weet het zeker. Ben benieuwd...)
Ik hoop dat jullie een fijne valentijnsdag hebben gehad!
Groetjess,
xxxFeetje;)